Zagrzewanie kiszonki – dlaczego moje kiszonki nie są stabilne i się zagrzewają?

Zagrzewanie kiszonki to efekt wtórnej fermentacji. Sprawcami tego procesu są głównie drożdże, do których zwykle dołączają pleśnie. Prowadzi to do dużych strat w kiszonce oraz obniża jej smakowitość.
Główne czynniki wpływające na zagrzewanie kiszonki:
- Wysoki udział włókna surowego (późne koszenie),
- nadmierne przewiędnięcie (ponad 40% SM),
- zbyt długi kontakt z tlenem.
Należy zwróć też uwagę na sposób ubicia oraz przykrycia materiału. Zagrzewanie kiszonki powstaje przez słabe i zbyt wolne ubicie materiału do zakiszenia. Podobnie niewłaściwe przykrycie pryzmy działa na niekorzyść. Przez to kiszonka zagrzewa się zaraz po otwarciu. To wynik braku stabilności tlenowej kiszonki.
Drożdże w małych ilościach są obecne w każdej paszy i zwykle nie stanowią problemu. Zapach i smak, jaki dzięki nim powstaje (alkohol), zwiększa smakowitość kiszonki. Nadmierne zanieczyszczenie paszy (zbyt niskie cięcie) lub dopływ tlenu prowadzi do namnażania się drożdży. Wówczas rozkładają one nie tylko cukry, ale także cenny kwas mlekowy, przez co wartość pH kiszonki wzrasta. Następuje ponowna fermentacja, co nieuchronnie prowadzi do ogromnych strat energii. Jakby tego było mało, sprzyja również intensywnemu rozwojowi pleśni w kiszonce. Ostatecznie taka pasza dla bydła będzie całkowicie bezużyteczna.

Jak możesz chronić kiszonkę przed zagrzewaniem?
Odporność kiszonki na zagrzewanie można poprawić kilkoma prostymi sposobami:
- Unikaj zanieczyszczeń w kiszonce. Najlepiej wystrzegać się zbyt niskiego koszenia.
- Stosuj tylko niewielką ilość ziół łąkowych. Barszcz, szczaw oraz często występujące zioła, jak i rośliny strączkowe znacząco zmniejszają stabilność tlenową.
- Nie koś rośliny zbyt późno. Prowadzi to do zwiększonej ilości włókna surowego, a kiszonka jest trudniejsza do ubicia.
- Nie trzymaj zielonki zbyt długo na polu. Zbyt przewiędnięta zielonka (40–50% SM) ma większą skłonność do zagrzewania!
- Unikaj kontaktu kiszonki z tlenem.
- Zwracaj uwagę na odpowiednie zagęszczenie materiału. Warstwy maksymalnie 30–40 cm. Obowiązuje zasada: im większa sucha masa zielonki, tym krócej trzeba ją pociąć!
- Dokładnie ubij warstwy i szybko zapełnij silos lub przykrywaj warstwę, jeśli transport kolejnej partii się opóźnia.
- Heterofermentatywne bakterie kwasu mlekowego wytwarzają niewielkie ilości kwasu octowego (do 0,4%), które nie obniżają walorów smakowych, ale chronią przed drożdżami i pleśnią!
- Pamiętaj o czasie fermentacji w kiszonce. Produkcja kwasu octowego trwa kilka tygodni (4–6). Dlatego silosu nie wolno otwierać zbyt wcześnie, zwłaszcza latem – najlepiej po 8–10 tygodniach! Chyba że zastosowałeś zakiszacz SiloSolve FC, wówczas możesz otworzyć kiszonkę po 7 dniach.
- Powierzchnia silosu nie powinna być skierowana na południe, by uniknąć nadmiernej ekspozycji na światło słoneczne (zagrzewanie kiszonki). W miarę możliwości silos powinien być zacieniony.
Cenna wskazówka !
Doskonałym zabezpieczeniem przed zagrzewaniem się kiszonki jest stosowanie inokulantu bakteryjnego SiloSolve® FC. Dodatek do zakiszania zawiera wysokiej jakości szczepy bakterii heterofermentatywnych i homofermentatywnych, które ograniczą rozwój drożdży i pleśni. Przyśpieszają produkcje pożądanego kwasu mlekowego oraz octowego, dzięki czemu ograniczysz powstanie niepożądanego kwasu masłowego i unikniesz zagrzewania się kiszonki.
